Հիպերմարկետում մուրացկանի տեսք ունեցող մի աղջիկ խնդրեց, որ իր համար օճառ գնեմ․ Ես գնեցի, բայց որոշեցի հետևել նրան․․․Պատմությունը տեղի է ունեցել մոտ 1 տարի առաջ։ Կանգնած էի խանութում, տնտեսական բաժնում, երբ ներս մտավ երիտասարդ, բայց շատ կեղտոտ, չխնամված մի աղջիկ, նման էր մուրացկանի։
Մատով ցույց տվեց ամե-նաէժան օճառը և խնդրեց դա գնել իր համար։ Ես կատարեցի խնդրանքը, բայց որոշեցի հետևել նրան։ Նա մի րոպե կանգ առավ մթերային բաժնի մոտ, քաղցած հայացք գցեց սառնարաններին և դուրս եկավ։ Նրան սար-սափելի խղճացի, բայց և հետաքրքիր էր, թե այդքան երիտասարդ աղջիկը, երևի 25-ից ավել չէր լինի, ինչպես է հայտնվել նման դրության մեջ։
Երկու հատ բուլկի գնեցի և վազեցի նրա հետևից։ Նստեցինք, նա կերավ, պատմեց, որ 18 տարեկանում ընկեր է ունեցել, ով համոզում էր ամուսնանալ։ Աղջիկը, իհարկե, շատ էր ուզում, բայց մայրը շատ խիստ և կոշտ կին էր, թույլ չէր տալիս։Աղջիկը հոր մասին ոչինչ չգի տի, երբեք նրան չի տեսել։
Այդպես, ընտանիքում մեծ վեճից հետո նա տեղափոխվել է ընկերոջ տուն, բայց որոշ ժամանակ անց չստացված ամուսինը հոգնել է նրա նից և դուրս հանել։ Մայրն էլ չի ներել և հետ չի ընդունել։Սկզբնական շրջանում նոր ծանոթս մնացել է ընկերների և բարեկամների տա նը, սակայն հետ սկսել է ամաչել և գնացել է փողոցում ապրելու։
Ինձ ուղղակի ցնցեց պատմությունը։ Չնայած սարսափելի հիգիենային, ես նրան բերեցի մեր տուն, աղբը գցեցինք նրա հին հագուստը, գլուխը մշակեցի կերոսինով, կտրեցինք մազերը, քանի որ հնարավոր չէր սանրել և լվանալ։Աղջիկը լողացավ, նրան իմ հագուստից մի քանի բան տվեցի և մի քիչ էր գումար։ Աղջիկն արտասվում էր եր-ջանկությունից։Երբ նա գնաց, զանգեցի բոլոր ընկերներիս, պատմեցի պատահածի մասին։
Մենք յուրաքանչյուրս մի քիչ գումար հավաքեցինք և նախկին հանրակացարանի շենքում աղջկա համար փոքր բնակարան վարձեցինք։ Մոտակայքում էլ մի սուպերմարկետ կար, ընկերուհիներիցս մեկն այնտեղ գանձապահ է աշխա-տում։Նա խոսեց մենեջերի հետ և աղջկան այնտեղ աշխատանքի ընդունեցին՝ որպես մաքրուհու։Չեմ կարող նկա-րագրել, թե որքան երջանիկ էր նա։
Դե, մեզ էլ հաճելի, որ կարողացանք օգնել։Օրեր առաջ հանդիպեցինք․ աղ-ջիկը շատ լավ տեսք ուներ, գեղեցիկ և կոկիկ հագնված էր, մաքուր։ Երբ տեսավ ինձ, ուրախությունից գոռաց, վազեց մոտ և գրկեց։ Պատմեց, որ իրեն հսկիչ-վաճառողուհու աշխատանք են տվել արդեն, ընկեր ունի։ Եվ ինձ էլ հաջորդ շա-բաթ հրավիրեց թատրոն, տոմսերն էլ ինքն է գնել։
Մենք պիտի հասկանանք, որ փողոցում ապրող մուրացկաններից յուրաքանչյուրն ունի ծանր պատմություն, մի դեպք, որից հետո այլևս ուշքի չի եկել և օգնության կարիք ունի։ Բարի եղեք, մարդիկ։
