Հարսանիքին մի քանի օր էր մնացել, երբ նշանածիս հետ հեռախոսով խոսելիս լսեցի ինձ շատ ծանոթ մի ձայն․․․Մինչև օրս չեմ կարողանում ներել նրան
Ես ու Դավիթը պարզապես իդեալական հարաբերություններ ունեինք, երբեք չէի մտածի, որ նա երբևէ կարող է դավաճանել ինձ։ Նա ինձ ամեն ինչ պատմում էր, երբեք իր հեռախոսն ինձանից չէր թա քցնում, նույնիսկ գաղտնաբառ չուներ: Մենք հանդիպում ենք ավե լի քան երեք տարի: Ես ապրում էի մի բնակարանում, որն ինձ նվիրել էին ծնողներս, և այն բանից հետո,երբ Դավիթն ինձ առաջար-կություն արեց, ես նրան հրավիրեցի ինձ հետ ապրելու։
Արդեն մի քանի ամիս է, ինչ ապրում ենք իմ բնակարանում։ Մենք որոշեցինք ոչ թե շքեղ հարսանիք անել, այլ պարզապես հանգիստ ստորագրել գրասենյակում: Բայց այն ամսին, երբ պետք է ստորագրեինք, ես պետք է շտապ գործուղվեի մի քանի շաբաթով։ Դա մեզ մի փոքր վր դովեցրեց, բայց մեր ամբողջ կյանքը դեռ առջևում է, ուստի հետաձգեցինք ամուսնության գրանցումը։ Երբ ես գործուղ-ման էի, ամեն օր զրուցում էինք վիդեոով, իսկ քնելուց առաջ սովորաբար հեռախոսով զանգում էինք միմյանց։
Ես չէի կարող սպասել իմ վերադարձին։ Ես շատ էի կարոտել ապագա ամուսնուս։ Նա մնացել էր իմ բնակարանում։ Քնելուց առաջ մենք խոսեցինք մեր ընդհանուր ապագայի մասին, քննարկեցինք, թե ինչպես ենք նշելու մեր հարսանիքը։ Հետո հրաժեշտ տվեցինք և Դավիթը մոռաց ավ անջատել հեռախոսը, ես լսեցի ինձ շատ ծանոթ ձայն: Ավելի ուշ հասկացա, որ դա իմ ընկերուհին է։ Որոշեցի լսել, պարզվեց, որ ինձ վրա ծիծաղում էին, քննարկում և այլն։
Սկզբում չէի կարող հավատալ դրան: Եվ հետո ես հիշեցի, թե որքան հաճախ էր նա ինձ ասում, որ Դավիթը շատ լավ մարդ է և որ նրան ինձանից լավն է պետք, որ մենք միմյանց հարմար չենք: Իհարկե, այդ գիշեր չկարողացա քնել: Ես մտածում էի, թե ինչպես ապ րել: Առավոտյան զանգահարեցի նախկին ընտրյալիս և ասացի, որ այլևս չեմ սիրում իրեն և չեմ ուզում ամուսնանալ նրա հետ։ Չսպա սելով պատասխանի՝ անջատեցի հեռախոսը։
Դրանից հետո նա երկար ժամանակ փորձում էր զանգահարել ինձ, բայց ես չվերցրի հեռախոսը։Հետո ես վերադարձա գործուղումից ու մինչ նա աշխատանքի էր, հավաքեցի նրա բոլոր իրերը,դրեցի մուտքի մոտ ու անմիջապես զանգահարեցի վարպետին,ով մեկ ժամ անց փոխեց բնակարանի կողպեքը։Երբ նա վերադարձավ աշխատանքից, նա անմիջապես սկսեց ինձ նա խատել, թե ինչպես կարող էի այդպես վարվել նրա հետ ։ Ես ոչ ուժ ունեի, ոչ ցանկություն դա վաճանին ինչ-որ բան ապացուցելու կամ բացատրելու։
Նրան նայելն անգամ զ զվելի էր, ես արագ ավարտեցի այս խոսակցությունն ու փակեցի դուռը։
