Կիսուրիս ծնունդը որոշել էին ռեստորանում անել. Մեկ էլ լսեցի, որ աղջկա հետ խոսալուց ասեց՝ դե ինչ արած էդ գեղցիներին էլ պտի ասենք, խնամի են, համ էլ թող գան նիստուկաց սովորեն․․․Կիսուրիս ծնունդն էր, ամուսինս ու սկեսրայրս որոշել էին, որ մեծ նշելու են էս տարի ռեստորանում:
Սկեսուրս շատ թիթզ ու ձևավոր կինա ու հլը մի ամիս կար ծնունդին արդեն ընկել էր խանութներով իրան շոր-մոր էր նայում, որ հագ նի ծնունդին: Ես իրա հետ շատ դժվար եմ լեզու գտել, հետո պարզվեց զուտ հավան չէր, որ իրա տղեն գյուղի աղջիկ ա հարս բերել: Բայց ամենաուժեղն էն ա, որ կսիուրս էլա գյուղում խնվել մեծացել, հետո ուսանող տարիներից նոր քաղաքա եկել ապրել ու ամուսնա ցել մնա ցել: ու իրան նենց մի քաղաքացու տեղա դրել:
Գյուղի զարգացած ա: Ծնունդից մի տասը օր առաջ լսում եմ, ոնցա տալիս հետ խոսում: Նա ինչ-որ հարց տվեց, կիսւորս էլ ասեց՝ դե հա ոնց չասենք, վերջիվերջո խնամի են, շատ էլ գեղցի են, ոչինչ կգան նիստուկաց կսովորեն, կշփվեն հետներս:Այ էտ որ ասեց, արու նը խփեց գլխիս ու չդիմացա, չսպասեցի, մտա ներս ու ասեցի, չհասկացա դու էտ որտեղ ես նիստուկաց սովորել, որ հիմա էլ ծնողնե րիս ես ուզում նիստուկաց սովորացնես:
Մոռանում ես հա որ գյուղից ես դու էլ, քեզ դրել ես քաղաքացու տեղ: Հիմա գեղցի ծնողներս են, թե՞ դու: Կգնաք կնշեք ծնունդդ, հյուրեր իդ էլ կսովորացնես նիստուկաց, ծնունդիդ ոչ ես եմ գալու, ոչ իրանք:
