Խոպանից եկա կինս ասեց, որ մայրս գնացել ա գյուղ, բայց․․․Մեջս կասկած ընկավ ու․․․Մենակ իմանաք, թե որտեղ գտա նրան։Ես մի քանի ամիս էր խոպանում էի, էլ չէի դիմանում, մի քիչ փող աշխատեցի ու հետ եկա: Տնից լավ տեղ չկա, որտեղ քեզ սպասում են ըն տանիքդ, ծնողդ: Մերս մի ժամանակ գյուղում էր ապրում:
Բայց, երբ մեծացավ, էլ չէր կարողանում մենակ յոլա գնար ու բերեցի մեր տուն: Գիտեի, որ հարս ու կիսուր իրար հետ էդքան էլ լավ յոլա չեն գնում, բայց երկուսին էլ խնդրեցի, որ լեզու գտնեն իրար հետ: Շատ էի կարոտել բոլորին,մորս, կնոջս, երեխեքիս: Ճանապար հին պատկերացնում էի, թե ոնց կուրախանան, որ ինձ տեսնեն:Պատկերացնում էի մորս ուրախությունը:
Նման պահերին մորս աչքերում միշտ արցունքներ են հայտնվում ու մորս աչքերը սկսում են փայլել: Ոչ մեկին չէի ասել, որ վերադառ նում եմ: Ուզում էի սյուրպրիզ անեմ: Դուռը զանգեցի: Կնիկս բացեց ու ուրախացած թռավ գիրկս, երեխեքս էլ մյուս կողմից վազզելով եկան: Սպասում էի, որ մերս խոհանոցից դուրս կգա:
Բայց չկար: Կնիկս ասեց, որ մերս գնացել ա գյուղ: Ես չհավատացի:Մերս հաստատ չէր կարա մենակ գնար գյուղ: Հասկացա, որ մի բան էն չի: Երեխեքին հարցրի, թե ուրա տատին, ուսերը թափ տվեցին: Ինչ ասես մտքովս անցավ: Էն ինչ իմացա, վեր էր իմ բոլոր պատկերացումներից:
Կնիկս մորս տարել էր ծե րանոց: Կնիկս ասեց, իբր մամաս ինքնա ուզել, որ իրն տանեն իրա հասակակիցների մոտ: Նույն օրը գնացի ու տուն բերեցի մորս: Իսկ կնգաս տնից դուրս արեցի: Իմ կյանքում էլ ինքը տեղ չունի: