Ես մի անգամ եմ ամուսնացած էղել, բայց ամուսինս իմ կյանքն իսկական դժեխք էր սարքել: Նենց հոգեբանական վիճակում էի, որ ամուսնալուծությունից հետո լիքը ժամանակ ա պահաջվել ինձնից, մինչև հոգեպես գոնե որոշ չափով վերականգնվեմ:Մտածում էի, որ էլ երբեք չեմ հանդիպի իրան, բայց սխալվում էի: Էրեկ հիվանդանոցում իմ հերթապահության օրն էր, երբ ծայրահեղ ծանր վիճակում իրան բերեցին ու վիրահատող բժիշկը ես պետք ա լինեի, իրա կյանքը իմ ձեռքում էր:
Սկզբում չէի ուզում, բայց հետո ինձ վրա հավաքեցի ու իրան նայեցի ոչ թե նախկին ամուսնու, այլ անօգնական մարդու, ում պետք ա օգնել, հակառա դեպքում ես ինձ երբեք չէի նրի ու դա կմնար իմ խղճին:
Վիրահատեցի իրան, իսկ էսօր հերթապահ բժիշկից իմացա, որ վիճակը ստաբիլացել ա, կյանքին էլ վտանգ չի սպառնում:
Ասել եմ, որ չասեն, թե ով ա վիրահատել իրան, թող չիմանա: Կարևորը ես իմ խղճի առաջ մաքուր եմ:
