Դատարանում քննում եմ մի ծեր կնոջ․․․Նրա խոսքերից ողջ դահլիճը ուղղակի պայթեց ծիծաղից

Դատ արանում հարցաքննում են տարեց տիկնոջը․․․նրա խոսքերից ողջ դահլիճը պայթեց ծիծաղից

Փաստաբան. Խնդրում եմ դատարանին ասեք ձեր տարիքը:

Ծեր տիկին. Ես 86 տարեկան եմ:
Փաստաբան- Խնդրում եմ, մանրամասն պատմեք, թե ինչ է տեղի ունեցել հենց այդ ապրիլյան երեկոյի ընթացքում։

Ծեր տիկին. Ես նստած էի իմ պատշգամբում՝ ճոճաթոռի վրա, վայելում էի տաք երեկոն, երբ մի տարօրինակ երիտասարդ հանգիստ սողաց իմ պատշգամբ և նստեց իմ կողքի աթոռին:

Փաստաբան- Այդ մարդը Ձեր ծանո՞թն էր:

Ծեր տիկին. Ոչ, բայց նա իրեն ագրեսիվ չէր պահում, և, հետևաբար, ես առանձնապես չլարվեցի:

Փաստաբան- Ի՞նչ եղավ այն բանից հետո, երբ նա նստեց Ձեր կողքին:

Ծեր տիկին. Նա ձեռքը դրեց իմ ոտքին և սկսեց շոյել այն:

Փաստաբան- Փորձե՞լ եք նրան կանգնեցնել:

Ծեր տիկին. Ոչ, ես չեմ փորձել:

Ծեր տիկին. Ես 86 տարեկան եմ:

Փաստաբան. Ինչու՞ ոչ:

Ծեր տիկին: Հաճելի էր: Այն օրվանից, երբ իմ ամուսինը մահացավ 30 տարի առաջ, ես նման զգացողություն չեմ ունեցել:

Փաստաբան. Ի՞նչ եղավ հետո:

Ծեր տիկին. Նա սկսեց ինձ ավելի շոյել, փաղաքշել:

Փաստաբան- Իսկ հետո կանգնեցրի՞ք նրան:

Ծեր տիկին – Ոչ, ես նրան չեմ կանգնեցրել:

Փաստաբան. Ինչու՞ ոչ:

Ծեր կին. Ես շատ գոհ էի և չէի ուզում, որ դա դադարեցվի:

Փաստաբան. Ի՞նչ եղավ հետո:

Ծեր տիկին. Դե, ուրեմն ես արդեն այնքան էի բո րբոքվել, որ թեքվեցի դեպի նա և ասացի. Շարունակիր, կանգ չառնես:

Փաստաբան- Իսկ նա Ձեզ լսե՞ց:

Ծեր կին. Ոչ: Նա վեր թռավ և բղավեց. «Շնորհավոր ապրիլի 1»: Ի՞նչ էր մնում ինձ անելու։ Ես վերցրեցի ատրճանակս և կրակեցի այդ անպ իտանին։