Դասախոսը ուսանողին հարցնում է, թե փողոցում գտնելով ոսկով ու խելքով լի պայուսակ, որը կվերցնի․․․Ուսանողի պատասխանը
ուղղակի ցնցող էր, պրոֆեսորը նման պատասխան չէր սպասում։Սա պատմություն է այն ուսանողի մասին, ով ճարպկորեն դուրս
պրծավ դասախոսի ճիրաններից, ինքներդ որոշեք, նրան պրոֆեսոր կոչել թե ոչ Համալսարանի բուֆետը լեփ լեցուն էր, բոլոր սեղան
ները զբաղված էին:
Ընդմիջման ժամանակ դա սովորական երևույթ էր: Մի ուսանող եկավ, բայց դատարկ տեղ չգտնելով, նստեց նույն սեղանի շուրջ պրո
ֆեսորի հետ, որը նրա ընկերակցությունից այնքան էլ ուրախ չէր: Ցույց տալով իր դժգոհությունը ՝ նա ասաց.
-Սագը խոզի ընկեր չէ:
Ինչին ուսանողը պատասխանեց.
-Լավ, ես թռա, — ու արագ հեռացավ:
Սա վիրավորեց պրոֆեսորին, և այս դեպքից հետո նա որոշեց քննության ժամանակ ուսանողի «քթից բերել»: Քննության օրը եկել է:
Պրոֆեսորը ամենադժվար տոմսը տվեց ուսանողին, որից նա հիանալի գլուխ հանեց և փայլուն պատասխան տվեց, ապա պրոֆեսո-
րը նրան տվեց ևս մեկ լրացուցիչ հարց.
-Դե, դու քայլում էիր ճանապարհի երկայնքով և տեսար, որ այնտեղ կա երկու պայուսակ՝ մեկը ոսկուց, իսկ մյուսը ՝ խելքով:
Ո՞ր պայուսակը կվերցնես:
Ուսանողը չի հապաղում.
-Իհարկե ոսկով:
Անբարյացակամ պրոֆեսոր:
-Եվ ես կվերցնեի խելքով պայուսակը:
Ուսանող:
-Ամեն մեկը վերցնում է այն, ինչի կարիքն ունի:
Սա վերջապես վրդովեցրեց պրոֆեսորին, կատաղությունից նա վերցրեց ուսանողի ստուգարքի գրքույկը և գրեց. ավանակ: Ուսանո-
ղը վերցնելով ստուգարքի գրքույկը, հեռացավ: Քիչ անց ուսանողը վերադարձավ պրոֆեսորի մոտ և ասաց.
-Պրոֆեսոր, դուք ստորագրեցիք, բայց այստեղ գնահատական չեք դրել:
