Առավոտյան այգում վազում էի, մեկ էլ տեսնեմ մի մանկասայլակ՝ մեջը երեխա, իսկ կողքի նստարանին մի աղջիկ էր պառկած․․․Ես
27 տարեկան եմ, ապրում եմ Մոսկվայում՝ սեփական տանը։ Ծնողներս մա հացել են: Թաղամասի կեսը բազմահարկ շենքեր են, իսկ
մյուս կեսը ՝ տնակային քաղաք է, նրանց արանքում կա խաղահրապարակ: Ես առողջ ապրելակերպի կողմնակից եմ, ուստի երեկո-
ները վազում եմ:
Եվ որպեսզի դա սար սափելի չլիներ, ես ձեռք բերեցի մի շուն ՝ դոբերման ՝ Ֆաս անունով: Նա շատ բարի շուն է։ Հարեւաններն ինձ
արդեն նույնիսկ հարցրել են ՝ համր է նա, թե՞ ոչ, քանի որ ոչ ոք նրանից ձայն չի լսել: Ինչու՞ հաչել, եթե ամեն ինչ կարգին է: Տրամա-բանությունը ճիշտ է։ Այսպիսով, երեկոյան մենք դուրս եկանք այգի ՝ վազելու: Այգին դատարկ էր, լռություն:Եվ հետո ես լսեցի տարօ-
րինակ ձայն: Սկզբում թվում էր, թե կատու է մլավում: Շունն ինձ քաշեց մի կողմ ՝ դեպի չլուսավորված տարածք:
Սկզբում ես չէի ուզում այնտեղ գնալ — այնտեղ սար սափելի էր: Բայց դարձյալ լսվեց նույն ձայնը, կարծես ինչ-որ մեկը լա ց լիներ: Ես
միացրեցի լապտերը և գնացի այնտեղ։ Այստեղ տեսա մի մանկասայլակ, մեջը մի երեխա լ աց է լինում, իսկ կողքի նստարանին մի աղ
ջիկ է՝ երևի թե մայրը: Ես վախեցած ուզում էի զանգահարել ոստիկանություն: Բայց փորձեցի արթնացնել նրան, նա հազիվ բացեց
աչքերը։
Նա վա խեցավ, անմիջապես վերցրեց երեխային և սկսեց լա ց լինել:Նա ինձ պատմեց այս պատմությունը: Նրա անունը Վիկա էր, նա
դեռ 18 տարեկան չկար: Նա միայնակ է երեխայի հետ և ապրում է հին տան մեջ: Նա երեխայի հոր հետ ծանոթացել է ինտերնետում,
սիրահարվել, նա հրավիրել է նրան բնակվել Մոսկվայում: Նրանք ապրում էին վարձակալված բնակարանում։Նրա ընկերը չէր աշխա-
տում, բայց երբեմն նա մեծ գումարներ ուներ։Նա ասում էր, որ շահել է: Եվ երբ նա հղիացավ, նա պարզապես փախավ, մինչ տղան աշխատանքի մեջ էր: Նա վերցրեց իր բոլոր ի-
րերը և անհայտացավ: Բնակարանի համար դեռ երկամսյա պարտք կա: Նա նույնիսկ վստահ չէ, որ իր անունը հենց այն է, ինչ նա
ասել էր:Հեռախոսն անջատված է, նա արգելափակել է VK-ի էջը: Երբ ծնվեց նրա որդին ՝ Մաքսիմկան, նա գնեց օգտագործված ման
կասայլակ, տակդիրներ և մանկական հագուստ:
Այսպիսով, նրանք ապրում են նորածնի հետ։ Հարեւանները երբեմն սնունդ են տալիս իրենց և այսպես շարունակ։ ․․Մի խոսքով, ես
նրան տարա տուն, ճանապարհին գնեցի կաթ,յոգուրտներ և այլ անհրաժեշտ սնունդ։ Երբ տեսա այդ փոքրիկ սենյակը, որտեղ նրանք
ապրում էին, ես համարյա ուշաթափվեցի։ Ես Վիկային ասացի, որ նա տեղափոխվում է ինձ հետ ապրելու։ Վիկան սկսեց լա ց լինել և
ասաց, որ գումար չունի վճարելու համար: Ես ասացի, որ նա պարզապես կապրի ինձ հետ առանց գումարի: Հիմա մենք միասին ենք
ապրում՝ ես, Վիկան և իր երեխան:
